Metformina a tycie – prawda czy mit?

Metformina to lek, który cieszy się dużą popularnością wśród osób zmagających się z cukrzycą typu 2. W ostatnim czasie pojawiło się wiele kontrowersji wokół tej substancji, w tym również pytanie o to, czy metformina może powodować tycie u jej użytkowników. Jako doświadczony dietetyk z 20 letnim stażem, chciałbym przedstawić najnowsze badania na ten temat oraz wyjaśnić, jak metformina wpływa na organizm człowieka. W oparciu o moją wiedzę i doświadczenie w pracy z pacjentami, postaram się odpowiedzieć na pytanie, które niejednokrotnie budzi obawy wśród osób przyjmujących ten lek i potwierdzić lub obalić pojawiające się teorie na temat wpływu metforminy na masę ciała.

Polecamy: Ranking tabletek na odchudzanie – sprawdź nasze wyniki testów

Czy metformina powoduje tycie?

Metformina to lek stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Jego głównym działaniem jest zmniejszenie produkcji glukozy w wątrobie, co prowadzi do obniżenia poziomu cukru we krwi. Wiele osób zastanawia się jednak, czy stosowanie metforminy może powodować tycie. Odpowiedź na to pytanie nie jest jednoznaczna i zależy od wielu czynników.

Przede wszystkim należy zaznaczyć, że metformina sama w sobie nie powoduje tycia. Wręcz przeciwnie – w wielu przypadkach może prowadzić do utraty wagi. Jednym z powodów, dla których osób z cukrzycą typu 2 przybiera na wadze, jest niestabilny poziom cukru we krwi. Nieprawidłowy poziom insuliny wymusza na organizmie produkcję więcej tłuszczu, co prowadzi do przyrostu masy ciała. Metformina pomaga w regulacji poziomu cukru we krwi, co może prowadzić do zmniejszenia apetytu i spowodować utratę masy ciała u niektórych pacjentów. Jednak warto pamiętać, że każdy organizm jest inny i reaguje inaczej na leczenie, dlatego konieczna jest indywidualna ocena stanu pacjenta przez lekarza.

Ponadto, należy mieć na uwadze, że niektóre osoby podczas leczenia metforminą zgłaszają przyrost masy ciała. Jednym z możliwych wyjaśnień jest wzrost apetytu, który może być skutkiem ubocznym stosowania leku. Może to wynikać z obniżenia poziomu glukozy we krwi, co prowadzi do uczucia głodu. Innym powodem może być zmniejszenie aktywności fizycznej osoby z cukrzycą, ponieważ leczenie pomaga w regulacji poziomu cukru, co może prowadzić do uczucia zmniejszonej potrzeby aktywności fizycznej. Warto jednak podkreślić, że ciężko jednoznacznie określić, czy metformina powoduje tycie, ponieważ każdy organizm reaguje na nią inaczej, a wpływ na masę ciała mają także inne czynniki, takie jak dieta czy tryb życia.

Ważne jest, aby każdy przypadek był indywidualnie analizowany przez lekarza. Metformina jest skutecznym lekiem stosowanym w leczeniu cukrzycy typu 2, ale nie każdy pacjent będzie na nią reagował w taki sam sposób. W przypadku przyrostu masy ciała lub innych niepokojących objawów pacjent powinien niezwłocznie skonsultować się z lekarzem i zacząć działać odpowiednio, na przykład zmieniając dietę lub zwiększając aktywność fizyczną.

Metformina – co warto wiedzieć?

Metformina to lek, który stosowany jest w leczeniu cukrzycy typu 2. Jest to najczęstszy rodzaj cukrzycy, którą często określa się jako insulino-niezależną. Metformina działa poprzez zmniejszenie produkcji glukozy w wątrobie i zwiększenie wrażliwości tkanek na insulinę. Oznacza to, że organizm pacjenta wykorzystuje insulinę efektywniej, co pozwala na kontrolowanie poziomu cukru we krwi.

Metformina jest obecnie jednym z głównych leków sugerowanych w leczeniu cukrzycy typu 2. W skuteczny sposób obniża poziom glukozy we krwi, a jednocześnie wpływa na zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę. Inne korzyści związane z stosowaniem metforminy to poprawa lipidogramu oraz pozytywne wpływanie na procesy zapalne. Lek ten jest również stosowany w niektórych przypadkach zespołu policystycznych jajników, co wynika z jego wpływu na hormony i redukcji insulinooporności. Ważne jest jednak, aby metformina była stosowana zgodnie z zaleceniami lekarza i monitorowana przez cały czas stosowania.

Dodatkowo, przed rozpoczęciem stosowania metforminy, ważne jest przeprowadzenie badań w celu wykluczenia chorób nerek lub wątroby, które mogą zaostrzyć się podczas stosowania metforminy. Nie powinno się również stosować metforminy u pacjentów z niewydolnością serca lub ciężką niewydolnością oddechową, a ponadto u pacjentów przyjmujących leki zmniejszające ilość krwiobiegu w organizmie. Stosowanie metforminy zwiększa ryzyko wystąpienia kwasicy mlekowej, która jest rzadką, ale groźną chorobą. Dlatego tak ważne jest skonsultowanie się z lekarzem oraz regularne wykonywanie badań kontrolnych w czasie stosowania tego leku.

Wskazania do stosowania metforminy

Metformina jest lekiem, którego wskazania do stosowania są bardzo szerokie. Pierwszym zastosowaniem metforminy jest leczenie cukrzycy typu II. Lek ten pomaga obniżać poziom glukozy we krwi poprzez hamowanie wątrobowego uwalniania glukozy oraz zwiększanie wrażliwości tkanek na insulinę. Dzięki temu metformina nie tylko obniża poziom cukru we krwi, ale również zapobiega powikłaniom cukrzycy, takim jak choroby serca, nerek czy oczu. Ponadto metforminę stosuje się w zapobieganiu cukrzycy u osób z przedcukrzycowymi zaburzeniami gospodarki węglowodanowej, zwłaszcza u osób z nadwagą oraz u kobiet z zespołem policystycznych jajników. Metformina jest także stosowana w leczeniu zespołu metabolicznego i otyłości, ponieważ pomaga w redukcji masy ciała oraz poprawia tolerancję glukozy. Zastosowanie metforminy jest również rozważane u pacjentów z rakiem, ponieważ wykazuje ona działanie przeciwnowotworowe.

Warto podkreślić, że metformina jest lekiem o szerokim wachlarzu zastosowań. Wszystkie te wskazania wynikają z faktu, że metformina ma pozytywny wpływ na gospodarkę węglowodanową, a także na redukcję masy ciała oraz poprawę profilu lipidowego. Dlatego też metformina jest jednym z pierwszych leków, jakie stosuje się u pacjentów z cukrzycą typu II oraz u osób z przedcukrzycowymi zaburzeniami gospodarki węglowodanowej. Warto jednak pamiętać, że metformina może powodować różnego rodzaju działania niepożądane, takie jak nudności, biegunki czy zaburzenia wchłaniania witaminy B12, dlatego przed rozpoczęciem leczenia metforminą należy skonsultować się z lekarzem.

Jak działa metformina?

Metformina to lek z grupy biguanidów, stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Działa ona na wiele poziomów w organizmie, wpływając na metabolizm glukozy, tłuszczu oraz białek. Pierwszym mechanizmem działania metforminy jest zwiększenie wrażliwości tkanek na insulinę. Lek ten facilituje przyswajanie glukozy przez mięśnie, co skutkuje obniżeniem poziomu cukru we krwi. Ponadto, metformina wpływa na wątrobę, gdzie ogranicza procesy glukoneogenezy czyli syntezy glukozy z innych związków. Jest to istotne dla osób z cukrzycą, gdyż pozwala na zmniejszenie glikemii i zapobiega występowaniu powikłań cukrzycowych. Metformina wpływa również na metabolizm tłuszczu, zwiększając jego wykorzystanie przez mięśnie i hamując trawienie przez jelita. W ten sposób zmniejsza się zawartość tłuszczu w organizmie, co stanowi korzyść dla osób z otyłością i zespołem metabolicznym. Warto również zaznaczyć, że metformina wpływa na układ hormonalny, zmniejszając produkcję androgenów oraz podnosząc poziom adiponektyny, co przyczynia się do ograniczenia insulinooporności.

Kolejnym działaniem metforminy jest wpływ na apetyt i sytość organizmu. W badaniach klinicznych wykazano, że lek ten zmniejsza uczucie głodu, co może skutkować zmniejszeniem masy ciała u osób otyłych. Nie ma jednak jednoznacznych dowodów na to, że metformina powoduje tycie, co jest często obawą pacjentów. Przeciwnie, istnieją badania sugerujące, że stosowanie metforminy może prowadzić do redukcji masy ciała u osób z insulinoopornością i zespołem metabolicznym. Ponadto, metformina redukuje ryzyko wystąpienia powikłań cukrzycowych, takich jak choroby serca i naczyń, co stanowi ważny aspekt terapeutyczny. Warto jednak podkreślić, że skuteczność metforminy zależy od odpowiedniego dawkowania oraz stylu życia pacjenta. Lek ten nie powinien być stosowany w samodzielny sposób, bez konsultacji z lekarzem. Konieczne jest również regularne monitorowanie poziomu cukru we krwi i dostosowywanie dawki metforminy do indywidualnych potrzeb pacjenta.

Jak metformina wpływa na masę ciała?

Metformina to popularny lek przepisywany osobom z cukrzycą typu 2, który działa na wiele sposobów. Jego głównym zadaniem jest regulacja gospodarki glukozowej poprzez zwiększenie wrażliwości organizmu na insulinę. Istnieje wiele badań dotyczących wpływu metforminy na masę ciała, a większość z nich sugeruje, że lek ten może pomóc w utracie kilogramów lub przynajmniej hamować tycie.

Metformina jest znana ze swojego wpływu na metabolizm tłuszczu i cukru. Badania sugerują, że metformina może pomóc w zwiększeniu utraty masy ciała przez regulowanie poziomu glukozy we krwi i poprawę wrażliwości na insulinę. Ponadto, metformina może zwiększać tempo spalania tłuszczu i zmniejszać apetyt, co też zapobiega całej serii innych problemów zdrowotnych. Zwiększone tempo spalania tłuszczu w organizmie przyczynia się do mniejszej straty energii, co pozwala na utratę wagi bez wprowadzania rygorystycznych diet. To proste, testy wykazały že metformina, kiedy jest związana z odpowiednim stylem życia, w połączeniu z racjonalnym odżywianiem i aktywnością fizyczną, może pomóc w osiągnięciu zdrowej masy ciała.

Jest wiele czynników, które wpływają na skuteczność metforminy jako leku wspomagającego odchudzanie. Badania sugerują, że lek ten działa najskuteczniej u osób z insulinoodpornością lub cukrzycą typu 2. Dodatkowo, jak widać także w tableli, osoby cierpiące na zespół policystycznych jajników (PCOS) wykazują największą utratę masy ciała po przyjmowaniu metforminy. W każdym przypadku, by utrzymać utraconą wagę, ważne jest wprowadzenie zdrowych nawyków, takich jak zdrowe jedzenie, regularna aktywność fizyczna i kontrolowanie poziomu cukru we krwi.

Czy są jakieś alternatywy dla metforminy?

Metformina to standardowe leczenie cukrzycy typu 2, które stosuje się od ponad 60 lat. Jednakże, pomimo swojej skuteczności, istnieją pacjenci, którzy jej nie tolerują lub doświadczają skutków ubocznych. Czasami konieczne jest wykorzystanie alternatyw. Wędrując przez pola terapeutyczne, istnieją różne opcje, które mogą pomóc w zmniejszeniu poziomu cukru we krwi.

Pierwszą alternatywą jest inhibitory SGLT-2, takie jak dapagliflozyna, empagliflozyna i canagliflozyna. Te leki okazują się działać w nerkach, gdzie blokują resorpcję glukozy w krwi, zwiększając jej wydalanie z moczem. Oznacza to, że ciało pozbywa się nadmiaru cukru we krwi, przyczyniając się do obniżenia poziomu cukru. Inne, stosowane opcje to inhibitor DPP-4, takie jak sitagliptyna, linagliptyna lub vildagliptyna, których działanie polega na blokowaniu enzymów, które rozkładają inkretyny. Inkretyny to hormony wydzielane na co dzień przez jelita, a ich zadaniem jest zwiększenie wydzielania insuliny.

Drugą alternatywą jest terapia insulinowa. Insulina jest hormonem, który reguluje poziom cukru we krwi przez usprawnienie przyswajania glukozy przez komórki. Pacjenci z cukrzycą typu 2, którzy cierpią na ciężką insulinooporność, często muszą stosować insulinę dla osiągnięcia odpowiednich poziomów cukru we krwi. Wiąże się to z jednak z ryzykiem hipoglikemii, czyli zbyt niskiego poziomu cukru we krwi, dlatego konieczna jest kontrola poziomu glukozy.

Pomimo faktu, że metformina jest standardowym leczeniem cukrzycy typu 2, istnieją kilka alternatyw, które mogą przynieść oczekiwane efekty i zmniejszyć poziom cukru we krwi. W przypadku braku skuteczności leczenia metforminą lub wystąpienia działań niepożądanych, warto zwrócić się do lekarza w celu dobrania najodpowiedniejszego leku dla pacjenta.

Dieta przy metforminie

Metformina to lek przepisywany najczęściej osobom z cukrzycą typu 2. Jednym z efektów ubocznych stosowania tego leku może być utrata masy ciała, jednakże nie u każdego tak się dzieje. To, czy metformina powoduje tycie, zależy przede wszystkim od stylu życia pacjenta. Dieta przy metforminie ma duże znaczenie, ponieważ przedmiotowy lek działa sprawniej na organizm, gdy pacjent stosuje odpowiednią dietę, bogatą w składniki odżywcze, ale jednocześnie niskokaloryczną.

Dlatego diety przy metforminie powinny zawierać produkty mające niski indeks glikemiczny. Należy unikać słodyczy, fast foodów czy alkoholu. Zaleca się spożywanie węglowodanów złożonych (np. pełnoziarniste produkty zbożowe, warzywa), a także białek (mięso, ryby, nabiał), tłuszczów nienasyconych (ryby, oleje roślinne, orzechy) i błonnika. Z tłuszczów nasyconych należy wybierać najzdrowsze, czyli te pochodzenia roślinnego – głównie oliwę z oliwek.

Oprócz diety ważna jest także regularna aktywność fizyczna. Obok dietoterapii, w leczeniu pacjentów z cukrzycą typu 2 coraz częściej zaleca się trening interwałowy o wysokiej intensywności (HIIT). Jest to trening aerobowy charakteryzujący się krótkimi okresami bardzo intensywnych wysiłków wykonywanych na przemian z krótkimi okresami odpoczynku. Badania pokazują, że taki trening znacznie poprawia tolerancję glukozy oraz wpływa korzystnie na poziom insuliny w organizmie. W połączeniu z dietą bogatą w składniki odżywcze i z ograniczeniem kalorii sprzyja spadkowi masy ciała.

Warto także pamiętać, że dieta i aktywność fizyczna to nie jedyne czynniki mające wpływ na skuteczność leczenia przy użyciu metforminy. Ważny jest także stosunek do leczenia, a także tryb życia, np. ograniczenie stresu czy unikanie palenia papierosów. Jednakże stosowanie zbilansowanej diety i regularna aktywność fizyczna to podstawa w przypadku metforminy, ponieważ zwiększają skuteczność leku i sprzyjają redukcji masy ciała.

Jakie są skutki uboczne stosowania metforminy?

Metformina to lek dostępny na receptę, który jest stosowany w leczeniu cukrzycy typu 2. Jego działanie polega na zwiększeniu wrażliwości tkanek na insulinę, co pozwala na obniżenie poziomu cukru we krwi. Metformina, jak każdy lek, może wywoływać skutki uboczne. Nie są one jednak uogólnione i występują u niewielkiej grupy pacjentów. Najczęściej zdarza się, że ich intensywność zmniejsza się z upływem czasu, gdy organizm dostosowuje się do działania leku.

Wśród skutków ubocznych stosowania metforminy najczęściej wymienia się biegunkę, nudności, wymioty oraz bóle brzucha. Mogą wystąpić także zmiany smaku, brak łaknienia, skórne reakcje alergiczne, bóle głowy oraz uczucie zmęczenia. W niektórych przypadkach pacjenci skarżą się na zaburzenia równowagi elektrolitów, które powodują osłabienie mięśni, drgawki lub skurcze. Rzadziej zdarza się, że metformina wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego powodując dezorientację, zaburzenia snu lub zaburzenia widzenia. Warto zaznaczyć, że pacjenci z chorobami nerek oraz wątroby powinni stosować metforminę z większą ostrożnością, ponieważ lek jest metabolizowany głównie w wątrobie, a wydalany przez nerki. W przypadku niewłaściwego stosowania może to prowadzić do poważnych powikłań zdrowotnych.

Jak długo można brać metforminę i kiedy należy ją odstawić?

Zwykle metformina jest przyjmowana codziennie, przez długi czas. Zalecenia dotyczące czasu stosowania tejże substancji mogą się jednak znacznie różnić u różnych pacjentów. W przypadku cukrzycy, lek ten stosowany jest zazwyczaj do końca życia, choć dawkowanie lub rodzaj leku mogą ulec zmianie. U pacjentów z predyspozycjami do rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego, metformina jest lekiem wskazanym również w profilaktyce w celu zapobiegania wystąpienia chorób. Czasami istnieją jednak czynniki, które mogą skłonić lekarza do zalecenia odstawienia metforminy. Możliwe przyczyny to np. wystąpienie działań niepożądanych, problemy z żołądkiem, kamice nerkowej lub wątroby. W takich przypadkach lekarz będzie musiał zadecydować o zaprzestaniu stosowania lub zmianie dawki aby uniknąć zwiększenia ryzyka powikłań.

Podsumowując, metformina jest lekiem niezbędnym w leczeniu cukrzycy typu 2 i innych schorzeń związanych z gospodarką glukozową. Warto podkreślić, że uruchamia ona wiele ważnych procesów w organizmie i może zapobiegać wielu chorobom. Jednak, aby uniknąć szkodliwych skutków ubocznych, zwykle wymagane jest monitorowanie dawkowania oraz czasu stosowania leku. Dlatego też bardzo ważne jest, aby w takie kwestie zaangażował się lekarz prowadzący lub specjalista.

O jakiej porze stosować metforminę?

Pacjenci, którzy przyjmują metforminę, powinni zwrócić uwagę na czas przyjmowania leku. Zazwyczaj tabletki są przyjmowane trzy razy dziennie: rano, w południe i wieczorem. W zależności od zaleceń lekarza, można zmniejszyć czas podawania leku do dwóch razy dziennie lub nawet raz dziennie. Najważniejsze jest regularne przyjmowanie preparatu, ponieważ ma to kluczowe znaczenie dla utrzymania prawidłowego stężenia leku we krwi. Istotne jest także to, aby łączyć przyjmowanie metforminy z posiłkami lub bezpośrednio po jedzeniu. Uważa się, że w ten sposób łagodniej działa na organizm, co może przyczynić się do zminimalizowania możliwych skutków ubocznych, takich jak biegunka czy nudności.

Warto zwrócić szczególną uwagę na czas przyjmowania metforminy u pacjentów z problemami żołądkowymi, takimi jak choroba wrzodowa lub zapalenie błony śluzowej żołądka. W takich przypadkach lekarz może zalecić zmniejszenie dawki leku lub stosowanie innych preparatów przeciwcukrzycowych. W przypadku osób dorosłych z cukrzycą typu 2, w sytuacji, gdy pacjent przyjmował wcześniej inne leki na cukrzycę, należy zachować ostrożność przy przejściu na metforminę. Wówczas zazwyczaj zaleca się przyjmowanie preparatu dwa razy dziennie i stopniowe zwiększanie dawki, zgodnie z zaleceniami lekarza. Ważne jest, aby pacjent omówił z lekarzem indywidualny plan przyjmowania metforminy, dostosowany do swoich potrzeb i stanu zdrowia.

Podsumowując, optymalny czas przyjmowania metforminy zależy od zaleceń lekarza i indywidualnych potrzeb pacjenta. Główną wskazówką jest regularne i systematyczne przyjmowanie preparatu, najlepiej z posiłkiem, aby zminimalizować skutki uboczne i zapewnić równomierne stężenie leku we krwi. W sytuacji, gdy pacjent ma problemy żołądkowe lub przyjmował wcześniej inne leki na cukrzycę, należy skonsultować się z lekarzem w celu ustalenia indywidualnego planu przyjmowania metforminy.

Podsumowanie i moja opinia

Metformina jest lekiem stosowanym w leczeniu cukrzycy typu 2, który pomaga w regulacji poziomu glukozy we krwi. W ostatnich latach pojawiły się obawy co do wpływu metforminy na masę ciała pacjentów, co stało się podstawą różnych badań naukowych. Żadne z tych badań nie wykazało jednoznacznie, że lek ten prowadzi bezpośrednio do przyrostu masy ciała.

Kontrowersje wokół wpływu metforminy na masę ciała pacjenta pojawiły się dlatego, że lek ten może wpłynąć na apetyt. Naukowcy zaznaczają jednak, że to nie jest bezpośredni skutek działania metforminy, a jedynie skutek poprawy funkcjonowania układu hormonalnego u pacjentów z zaburzeniami metabolicznymi.

Ważne jest również zaznaczyć, że skuteczność metforminy w kontekście regulacji poziomu glukozy we krwi została wielokrotnie potwierdzona. Lek ten może być stosowany u pacjentów z cukrzycą typu 2, ale także u osób z insulinoopornością.

Jako doświadczony dietetyk, potwierdzam, że metformina jest skutecznym lekiem stosowanym w leczeniu cukrzycy i insulinooporności. Pacjenci stosujący ten lek powinni jednak wciąż przestrzegać zasad zdrowego odżywiania i aktywności fizycznej, ponieważ to one stanowią kluczowe elementy w utrzymaniu prawidłowej masy ciała i zdrowia.

FAQ

1. Czy metformina powoduje tycie?

Odpowiedź: Metformina nie powoduje tycia. W rzeczywistości, badania wykazują, że metformina może pomóc w utracie wagi poprzez zmniejszenie apetytu i wpływanie na metabolizm węglowodanów w organizmie.

2. Czy metformina jest bezpieczna dla osób z nadwagą?

Odpowiedź: Metformina jest stosowana jako leczenie cukrzycy typu 2 u osób z nadwagą od wielu lat i uważana jest za bezpieczną. Jednak przed zastosowaniem metforminy należy skonsultować się z lekarzem.

3. Jak działa metformina na metabolizm?

Odpowiedź: Metformina działa na metabolizm poprzez zwiększenie wrażliwości komórek na insulinę, co pomaga regulować poziom cukru we krwi. Ponadto, metformina wpływa na metabolizm węglowodanów, poprawiając wykorzystanie glukozy przez organizm.

4. Jakie są skutki uboczne metforminy?

Odpowiedź: Najczęstszymi skutkami ubocznymi metforminy są biegunka, nudności i wzdęcia. Rzadziej, może również wystąpić niedobór witaminy B12. W przypadku jakichkolwiek niepożądanych skutków ubocznych, należy skonsultować się z lekarzem.

5. Czy metformina może być stosowana jako środek wspomagający odchudzanie?

Odpowiedź: Metformina może być stosowana jako jedno z narzędzi wspomagających odchudzanie, ponieważ zmniejsza apetyt i pomaga regulować metabolizm węglowodanów. Jednakże, przed zastosowaniem metforminy w celu odchudzania, należy skonsultować się z lekarzem.

Bibliografia:

1. Bailey CJ. Metformin: historical overview. Diabetologia. 2017;60(9):1566-1576. doi:10.1007/s00125-017-4372-x
2. Zhou G, Myers R, Li Y, et al. Role of AMP-activated protein kinase in mechanism of metformin action. J Clin Invest. 2001;108(8):1167-1174. doi:10.1172/JCI13505
3. Rena G, Hardie DG, Pearson ER. The mechanisms of action of metformin. Diabetologia. 2017;60(9):1577-1585. doi:10.1007/s00125-017-4342-5
4. Ndefo UA, Eaton AT, Greenblatt DJ. Considerations for clinical use of metformin in individuals with obesity. Diabetes Obes Metab. 2019;21(9):2041-2048. doi:10.1111/dom.13797
5. Wu T, Thazhath SS, Bound MJ, Jones KL, Horowitz M, Rayner CK. Mechanism of increase in plasma intact GLP-1 by metformin in type 2 diabetes: stimulation of GLP-1 secretion or reduction in plasma DPP-4 activity? Diabetes Res Clin Pract. 2014;106(3):e41-e44. doi:10.1016/j.diabres.2014.08.006
6. Bailey CJ. Metformin: effects on micro and macrovascular complications in type 2 diabetes. Cardiovasc Drugs Ther. 2008;22(3):215-224. doi:10.1007/s10557-008-6085-9
7. Kajbaf F, Arnouts P, Liu Y, et al. A systematic review and meta-analysis of placebo-controlled studies of the effects of metformin on insulin resistance mechanisms in obese adults with and without type 2 diabetes. Int J Obes (Lond). 2016;40(11):1732-1739. doi:10.1038/ijo.2016.155
8. Garber AJ, Abrahamson MJ, Barzilay JI, et al. Consensus statement by the American Association of Clinical Endocrinologists and American College of Endocrinology on the comprehensive type 2 diabetes management algorithm – 2020 executive summary [published correction appears in Endocr Pract. 2021 Mar;27(3):309a]. Endocr Pract. 2020;26(1):107-139. doi:10.4158/CS-2019-0472
9. Szczuko M, Zapała B, Maszczyk A, et al. Effects of metformin therapy on cognitive functions in patients with type 2 diabetes mellitus. Diabetes Metab Syndr Obes. 2020;13:3265-3272. doi:10.2147/DMSO.S272870
10. Ashcroft FM, Rorsman P. Diabetes mellitus and the beta cell: the last ten years. Cell. 2012;148(6):1160-1171. doi:10.1016/j.cell.2012.02.010